Tutanchamon urodził się w Amarnie w 1341 p.n.e. i jest pamiętany przez historyków jako dziecko faraona. Następca faraona Echnatona, był dwunastym władcą XVIII dynastii egipskiego Nowego Państwa i rządził od 1333 p.n.e. do 1323 p.n.e.
Złota maska znaleziona w grobowcu dziecka faraona
Jego pierwotna nazwa, Tutanchaton, co oznacza „żywy obraz Atona”, nawiązywała do kultu Atona, bóstwa słonecznego starożytnego Egiptu. Aton był mocno czczony przez faraona Echnatona, który nakazał czcić tego jedynego boga zamiast wielu bóstw, które miał do tej pory Egipt.
Kiedy młody Tutanchaton został faraonem, przywrócił kult wszystkich innych egipskich bogów, a w szczególności Amona, aby uzyskać poparcie kapłanów, którzy go czcili. Zmienił swoje imię na Tutanchamon, co oznacza „żywy obraz Amona”.
Popiersie Tutanchamona
Panowanie Tutanchamona było niezwykle krótkie: chory od dzieciństwa, zmarł w Memfis w 1323 r. p.n.e., zanim skończył 20 lat. Nie pozostawił następcy tronu. Choć rządził, jak donosi starożytny historyk Manetho, dopiero od 9 lat pamiętamy panowanie tego faraona, ponieważ:
- Poślubił, zgodnie z tradycją egipskich faraonów, swoją przyrodnią siostrę Ankhesanamon „żyje dla Amona”, ona również została zmuszona do zmiany swojego pierwotnego imienia, które brzmiało Ankhesenpaaton „żyje dla Atona”.
- Przywiózł do Teb stolicę Egiptu z Amarny, miasta zbudowanego przez Echnatona.
- Stworzył Stelę Przywrócenia (dziś nazwany kamieniem z Rozetty), duży płaski kamień, na którym wyryto historię o tym, jak przywrócono kult boga Amona i na którym przedstawiono Tutanchamona oddającego cześć temu bóstwu.
Jednak ten faraon bardziej swoją sławę zawdzięcza śmierci niż życiu.
Niezwykła sława Tutanchamona związana jest przede wszystkim z odkryciem jego grobu 4 listopada 1922 roku. Grobowiec został odkryty podczas ekspedycji prowadzonej przez Howarda Cartera, brytyjskiego archeologa i egiptologa, a finansowanej przez Lorda George’a Herberta, hrabiego Carnarvon. Po pięciu latach wykopalisk w Dolinie Królów hrabia Carnarvon miał zamiar porzucić poszukiwania grobowca faraona, ale Carter przekonał go do sfinansowania dalszych prac wykopaliskowych.
Po 22 dniach od rozpoczęcia nowego przedsięwzięcia Carter otworzył pęknięcie w drodze dojazdowej do grobowca. Mówi się, że hrabia Carnarvon zapytał Cartera: ” Czy widzisz coś?” I że słynna odpowiedź archeologa brzmiała: „Tak, cudowne rzeczy”.
Komora grobowa, w której przechowywano grób KV62 (Dolina Królów – KV62 grób Tutanchamona), w której spoczywał Tutanchamon składała się z czterech małych pomieszczeń. Została otwarta 28 listopada 1922 r., ale do mumii Tutanchamona dotarto dopiero w 1925 r., ponieważ faraon był zamknięty w masywnym złotym sarkofagu, wewnątrz dwóch innych sarkofagów wciśniętych w siebie.
Zwłoki faraona, całkowicie zabalsamowane, zawarte w ostatnim sarkofagu, pokryte były klejnotami i amuletami. Twarz Tutanchamona pokryta była bardzo cenną maską pogrzebową. Faraonowie zaczęli gromadzić skarby do swoich grobowców w momencie wstąpienia na tron, ale śmierć młodego Tutanchamona prawdopodobnie nastąpiła nagle i dlatego prawdziwy grobowiec nie został jeszcze dla niego postawiony.
Według niektórych archeologów okoliczności te skłoniły rodzinę do przygotowania jego pochówku w grobie Nefertiti, która zmarła siedem lat wcześniej, oraz do uszczelnienia dróg dostępu między dwoma grobowcami a ukrytymi drzwiami.
Zapewne słyszałeś o klątwie Tutanchamona, zajrzyj na następny artykuł https://www.belzec.org.pl/14992-2/