Sposoby pobudzania wyobraźni dziecka na podstawie „Opowieści z Narni” C.S. Lewisa. cz. 2.

W powieści C.S. Lewisa poruszone zostają motywy takie jak odwieczna walka dobra ze złem, przyjaźń i wzajemna pomoc, miłość i poświęcenie. Powieść podkreśla także jak ważna jest rodzina. Dziecko nie ma własnych doświadczeń. Zaczyna je dopiero zdobywać. To co wpływa na jego wyobraźnię kształtuje jego osobowość. Powieść jest źródłem przeżyć, które pomogą dziecku w przyszłości. Pokazuje problemy i rozwiązania, trzeba jednak w tym wszystkim żyć w zgodzie z innymi i samym sobą. Przygody bohaterów demonstrują sposoby pokonywania trudności. Dziecko widzi, że jest wyjście z każdej sytuacji. Zaczyna napełniać się nadzieją i wiarą w siebie. Bohaterzy powieści pomagają odkrywać dziecku własną tożsamość, uczą odwagi. Pokazują, że wsparcie zawsze można znaleźć u rodziny i przyjaciół.

Jeśli chcemy, aby świat baśni wspomagał i kreował umysł młodego człowieka, musimy wiedzieć, że najważniejsze zadanie to pomaganie dzieciom, czy nawet jedynie nakierowanie ich na właściwą literaturę. Kiedy dziecko nauczy się rozumieć siebie, a do tego potrzebne jest właśnie rozwijanie swojej wyobraźni, będzie mu łatwiej nawiązywać kontakty z innymi.

Edward de Bono wprowadził pojęcie „myślenie lateralne”, które definiuje nowe spojrzenie na zaistniałą sytuację, pozwolą dostrzec nowe możliwości. Jest to przeformułowanie problemu tak aby dać szanse na nowe rozwiązania. Dziecko potrafi myśleć właśnie w ten sposób wtedy, kiedy jego wyobraźnia otrzymuje dodatkowe bodźce.

Powieść C.S. Lewisa jest skarbnicą wiedzy dla dziecka. Wiedzy mądrej, pobudzającej wyobraźnię, kształtującej osobowość.

Bibliografia:

Gloksina W., „Uwarunkowania psychicznego rozwoju dziecka”, Warszawa 1988.

Górniewicz J., „Wstęp do pedagogicznej analizy problematyki wyobraźni”, Toruń, 1991.

Lewis C.S., „Opowieści z Narnii”, Poznań 2010.

Tyszkowa M., „Baśń w życiu i rozwoju dziecka”, [w:] Wychowanie w Przedszkolu, Warszawa 1974, nr 4.