Na scenie wojskowości w XII wieku pojawia się tarcza trójkątna

W ostatnich dziesięcioleciach XII wieku tarcza ulega znacznej transformacji: traci lub przynajmniej zmniejsza zaokrągloną górną część, nabierając trójkątnego kształtu i mniej otaczającej powierzchni. Piechota i kawaleria nie dzielą już tej samej tarczy. Jednak kawaleria używa mniejszej wersji, podczas gdy piechota dłużej zachowuje tarczę w kształcie migdała, a gdy przyjmie tarczę trójkątną, zachowuje większe wymiary, odpowiednie do pokrycia większości postaci.

Symboliczne znaczenie tarczy wiąże się z dosłownym przeniesieniem jej funkcji obronnej na poziom duchowy. Fakt, że herby heraldyczne były na ogół oprawione w tarczę, podkreśla jednak jej ogólne znaczenie. Rycerz publicznie ogłasza swoją tożsamość i swoich przodków, przypisując je, a jednocześnie powołując się na nich w godzinie zagrożenia. Tarcza przywołuje dobrą wiarę jej właściciela, jej zasadniczo pokojowy charakter. Jest zdeterminowany, by bronić sprawiedliwości.

Często na obrazach religijnych tarcza jest trzymana przez anioły i przedstawia narzędzia męki, po łacinie „Arma Christi”, czyli krzyż, koronę cierniową, gwoździe i inne przedmioty używane do ukrzyżowania Chrystusa.

Mimo tego wywyższenia swojej roli tarcza była zagrożona wyginięciem. Trójkątna tarcza pozostawała w użyciu do XV wieku, ale jej upadek związany był z ogólniejszym rozwojem broni i zbroi.

Ewolucja w kierunku coraz bardziej kompletnych i udoskonalonych form zbroi przyniosła w rzeczywistości podwójne zagrożenie dla potrzeby użytkowania tarczy. Z jednej strony zbroja płytowa już wystarczająco chroniła ciało rycerza. Z drugiej strony najodpowiedniejszą bronią do skutecznego stawienia czoła zbroi były młoty kowalskie i młoty bojowe, przed którymi tarcza nie zapewniała szczególnej ochrony.

Koniec XIV początek XV narzuca inny sposób walki

Co więcej, między XIV a XV wiekiem piechota zaczęła narzucać swoją dominację na polu bitwy, coraz częściej sięgając po broń wymagającą użycia obu rąk: broń drzewcową, taką jak szpadle, halabardy i haki. Jednocześnie coraz częściej rycerze walczą pieszo, używając broni tego samego typu, co uniemożliwia im korzystanie z tarczy.

Zobacz jak zaczyna się historia tarczy  https://www.belzec.org.pl/jak-to-z-ta-tarcza-wojownika-bylo-odkrywamy-sredniowiecze/